Dag 9 ~ 7 mei: Grand Canyon

Vanochtend om 06.00u ging de wekker. Natuurlijk was ik alweer eerder wakker, maar heb het kunnen rekken tot 05.15u. Iets voor 06.00u ben ik onder de douche gesprongen om mij klaar te maken voor mijn trip naar de Grand Canyon. Mijn tas was al zo goed als ingepakt, dus ik had eigenlijk niet zoveel te doen. 

Rond 07.00u ben ik vertrokken. Eerst weer even tanken, al was het geen lange rit, 1 uur. Ook alleen maar rechtdoor, lekker saai. Bij de Grand Canyon aangekomen kom je bij een soort tolhuis en daar kocht ik de 'America Beautiful Pass', zodat ik die voortaan kan laten zien bij de andere nationale parken. Ik reed de parkeerplaats op en er was voldoende plek. Precies zoals de man van het motel gisteren tegen mij zei :)

Ik ging als eerst naar "Mathers Point", een uitkijkpunt. Wat een uitzicht! Daarna ben ik nog een stuk doorgelopen over de 'Rim trail' en zag mensen op een klif foto's maken. Ik liep er heen en kon ook foto's maken. Zij hebben een foto van mij gemaakt. Samen liepen we weer terug de weg op. Boven op de Canyon stond er een sterke wind, die fris aanvoelde. Voor het eerst sinds ik hier ben moest ik een trui aan doen.

Ik wilde de Bright Angel Trail doen en vanaf de South Rim kon je naar de start lopen. Ik zocht op Google Maps en zag dat het 10 minuten rijden was, laat staan lopen. Ik ben gek, maar niet zo gek. Dus ik pakte de auto van een inmiddels volle parkeerplaats. Terwijl ik voor mijn gevoel 30-45 minuten in het park was, misschien zelfs minder. Bij de Bright Angel Trailhead was het ook aardig vol, maar gelukkig vond ik nog dichtbij een plek. Ik wilde de kortste route doen naar het 'Resthouse'. Dat was 1,5 - 2 uur naar beneden de Canyon in. Eerst ging het wel lekker, naar beneden is altijd makkelijk. Alhoewel, de route had veel obstakels. Ik raad je deze route niet aan als je zwakke knieën hebt. Ik gok dat ik mijzelf toch redelijk fysiek sterk kan noemen, maar zelfs ik vond het heftig. Dat zonder zwakke knieën... okee... eentje die nooit meer helemaal 100% is geworden. Maar toch... het was een uitdaging naar beneden. Ik merkte hoe snel ik naar beneden ging en dacht: "Jaaaa, maar wat ik nu allemaal naar beneden loop moet ik zometeen natuurlijk ook weer terug omhoog lopen!" Dus op een gegeven moment ben ik weer omgedraaid. Dat was de hel, want 1) in de Canyon is er geen wind, dus het was super warm en 2) het was een me partij steil... WAAUW, daarom ging ik ook zo snel naar beneden! Ik had nog geen 5 stappen gezet of mijn hartslag zat op 300 (gevoelsmatig he, anders lag ik nu op de grond in de Canyon) en ik was al uitgeput! WAAAT... Hoe kom ik ooit terug naar boven? Damn dit was echt zwaar! Okee, plan van aanpak: ik zet mijn timer en elke 10 minuten neem ik een pauze. Nou... niks te 10 minuten. De eerste pauze had ik al na 5 minuten nodig HAHA! Om 10.40u ben ik begonnen aan de weg terug naar boven en om 11.30u stond ik weer boven op de Rim. Na deze extreme wandeling vond ik het helemaal mooi voor vandaag. Ik had al 1 uur gereden, in totaal 4 uur door de Canyon gewandeld en moest ook nog 1 uur terug rijden. Ik ging nog even snel een souvenirshop in en toen terug naar het motel.

In het motel heb ik even met thuis gebeld en zij waren op bezoek bij familie, dus die heb ik ook gelijk even gezien en gesproken. Ik heb opnieuw kleding gewassen, want van de trail werd je ook echt weer stoffig. Mijn zwarte broek had ineens een faded effect aan de onderkant van mijn broekspijp en mijn schoenen zagen bruin van het stof. De rest van de middag heb ik lekker rustig aan gedaan, foto's bekeken en bewerkt. Administratie even gecontroleerd, hoeveel is er al uitgegeven en heb ik nog wel genoeg geld? HAHA! Ook heb ik even gekeken naar verblijfplaatsen voor Zion N.P., maar ik zie alleen hotels/motels met de deur gelijk aan de weg. Dus je zit niet "veilig" in een gebouw, maar als je je kamerdeur opendoet sta je direct op de galerij of parking. Ik weet niet of ik dat zo een prettig idee vind... Morgen maar weer verder zoeken, maar ik moet wel opschieten. Maandag moet ik alweer vertrekken hier. Nouja... niks moet natuurlijk, maar dat is de planning!

Ik heb dit keer gegeten in het BBQ restaurant aan de overkant. Ik werd geholpen door een man met zo'n extreem cowboy accent, heel grappig! Ik koos voor de spareribs dit keer en deze portie was voor het eerst precies genoeg om op te eten! Dat is ook eens fijn. Ik was zo hongerig vandaag, dat ik tijdens het eten ineens bedacht dat ik nog een foto moest maken. Dus vandaar dit slachtveld aan eten op de foto. Neehoor, helemaal niet zo hongerig. Was het gewoon vergeten!

Morgen wil ik opnieuw naar de Canyon, rond dezelfde tijd! Ik wil nog langs een aantal andere uitkijkpunten lopen en er is nog een trail. Misschien kan ik die ook doen. Tijdens die hike, de 'South Kaibab Trail' kan je de Colorado Rivier zien. Dat lijkt me een mooi uitzicht... maar ik zag ook al dat dit een lange wandelroute is met veel steile heuvels en veel afdalingen. Zou ik mijn les geleerd hebben vandaag of ga ik het morgen toch weer proberen. Jij mag het zeggen.