Dag 6 ~ 4 mei: Next stop Phoenix inclusief autopech!

Vanochtend ben ik rond 07.30u opgestaan. Ik heb mij klaargemaakt en alle spullen weer ingepakt, want vandaag vertrok ik naar Phoenix, Arizona. Nadat ik helemaal klaar was had ik nog genoeg tijd, dus ik besloot even te bellen met Nederland. Ik weet dat mijn moeder op woensdag altijd bij mijn broertje is, dus zo konden wij elkaar ook weer even zien en spreken. Daarna ontbeten en met alle spullen naar beneden. Voordat ik heb uitgecheckt heb ik nog even iets te drinken gekocht voor onderweg.

De auto stond weer in de parking, maar ik was vergeten op welke etage ik de auto had neergezet. Ik wist dat het iets verder was, dan waar ik het gisteren had gezet. Als een dwaas, met al mijn bagage, liep ik door die parkeergarage te zoeken. Hoe ga ik die auto vinden? Dus ik denk: misschien kan ik hem vinden door op die knopjes te drukken en JAHOOR! Er ging een toeter af. Dus ik liep richting het geluid en tadaaaaa gevonden. Pff ik word moe van mijzelf en mijn stommiteiten. Echt domme dingen overkomen mij... 

Als eerst ben ik naar de Greetings from San Diego mural gegaan. Die wilde ik heel graag zien en het lag nog op de route ook, win-win.

Daarna begon de reis naar Phoenix. Het was in totaal een rit van ongeveer 5 en een half uur. Dat heb ik natuurlijk niet in één keer gereden. Ik ben eerst vanaf San Diego naar een McDonalds gereden op 1 uur en 45 minuten rijden. Daar heb ik lekker rustig gegeten en de auto bijgetankt. Ook heb ik even met familie gebeld. Dat was erg leuk! Daarna ging ik weer op pad voor de volgende tussenstop. Ook weer een McDonalds op 2 en een half uur rijden. Daar heb ik even een toiletstop gemaakt, een McFlurry gekocht en weer iets te drinken. Ook toen weer de auto een beetje bijgetankt en op naar de laatste stop, het hotel, nog 1 uur en 15 minuten rijden. 

Arizona is heet en een woestijnachtig gebied. Ik heb letterlijk droge vlaktes met cactussen gezien. Het enige wat nog miste was de muziek van "The Good, the bad & the ugly" en het plaatje was compleet. Het landschap was dan ook erg saai om doorheen te rijden, zeker als je ruim 260 mijl rechtdoor moet rijden. Dus ik hield mijzelf alert door lekker hard mee te blèren met mijn Spotify playlist. 

Ik moest nog ongeveer 30 minuten rijden toen ik ineens een oranje lichtje zie knipperen in mijn dashboard. OH NEE! Ik wist niet zo goed wat het icoontje betekende, maar een knipperend lichtje in je dashboard is meestal geen goed teken. Ik voelde ook dat de auto wat raar reageerde als ik wilde versnellen... Ik voelde de tranen opkomen, maar slikte ze weer weg! Geen mental breakdown vandaag! Rustig ademhalen en nadenken over wat je het beste kan doen. Ik ben de eerste, de beste afslag die ik tegenkwam er van af gegaan. Toevallig kwam ik in een straat met autodealers, dus ben van één het terrein opgereden, zag een "service center" en heb gevraagd of zij mij konden helpen. Een hele aardig jongen kwam mij helpen en het bleek het motor icoontje te zijn. Hij zei dat ik het beste naar Hertz Rental Car terug kon gaan. Ik zei dat ik de auto op LAX had opgehaald, dus wat nu? Hij heeft voor mij uitgezocht waar de dichtstbijzijnde Hertz Rental Car office was. Ik, als een traag omaatje, daar naartoe rijden, want ik dacht dat het nooit goed kan zijn om, met een probleem met de motor, door te rijden. Al verzekerde hij mij dat het wel kon. Het was 10 minuten rijden. Ik kom daar aan en ren uit de auto, want zij zouden bijna gaan sluiten. Helaas was er geen auto om te ruilen... of ik even naar de luchthaven van Phoenix wilde rijden 30 minuten verderop... Kon ik echt wel doorrijden? Straks vliegt die motor in de fik ofzo. Met een te langzame snelheid de route afgelegd. Aangekomen op de luchthaven het probleem uitgelegd en ik kon de auto gelukkig omruilen. Ik heb weer een Ford Fiesta SE, maar dit keer is het een iets langere uitvoering dan die andere. Deze heeft wel een diepere achterbak, maar heeft het dezelfde luxe. Gelukkig maar, want voor minder wilde ik de auto niet ruilen HAHA! Verwend nest!

Toen kon ik doorrijden naar het hotel en daar aangekomen was ik blij dat ik 1) EIN-DE-LIJK op de bestemming was aan gekomen en 2) een luxe kamer voor mijzelf had! MAAR, wat was ik moe toen ik in het hotel aankwam. Het was een lange dag. Sinds 10.00u was ik onderweg en kwam uiteindelijk pas om ongeveer 19.00u Nu ik een kamer voor mezelf heb hoef ik niet meer continue die koffer dicht of op slot te doen, dus ik heb alles open gelegd en kon makkelijk alles pakken wat ik nodig had. Ik ben gaan douchen en ben in het kingsize bed gaan liggen. HEER-LIJK zeg, een lekker groot bed voor mij alleen!

Morgen wil ik een guided ATV-tour doen, off-road door de woestijn van Arizona en als ik nog tijd en energie over heb wil ik tegen het begin van de middag naar een Outlet centrum hier in de buurt. 

Let's call it a day! Ik zie morgen wel wat wel/niet lukt.